~ : भैये सर आणि मी :~

भैये सर आणि मी

खूप काही आहे ह्या मानसं बदल सांगायला. माझा गुरु ,मार्गदर्शक .सरांकडे पहिला कि मला एकाच कविता आठवते कुसुम्ग्राजांची

ओळखलत का सर मला ! पावसात आला कोणी ?
कपडे होते कर्दमलेले, केसावरती पाणी.
क्षणभर बसला नंतर हसला , बोलला वरती पाहून
गंगामाई पाहुनी आली गेली घरट्यात राहून
माहेरवाशिन पोरीन सारखी चार भिंतीत नाचली
मोकळ्या हाती जाईल कशी बायको मात्र वाचली
भिंत खचली चूल विझली होते नव्हते नेले
प्रसाद म्हणुनी पापण्यान मध्ये पाणी थोडे ठेवले
कारभारनीला घेउनी संगे सर आता लढतो आहे
पडकी भिंत बांधतो आहे , चिखल गाळ काढतो आहे
खिशा कडे हात जाताच हसत हसत उठला
पैसे नकोत सर मला जरा एकटे पण वाटला

मोडून पडला संसार जरी मोडला नाही कणा
पाठी वरती हाथ ठ्ठेऊन नुसते लढ म्हणा !

हे सगळा लिहायचा सुचला कारण त्या दिवशी त्यांचा दिवस होता . सगळ्या माजी विद्यार्थ्यांना बोलावलं होता अर्थात मी हि गेलो. सरांचा बोलणं सहसा कोणी तलत नाहीच . सरांना स्वतालाच माहित नसेल किती engineer , doctor  घडवले आहेत. 

कोणत्या हि विषयावर ह्या मानसं कडे सल्ला मग तुम्ही कधी निराश होणार नाही. ह्यांची मत फार पटतात मला. ह्या माणसाला ओळख्नार्याना हि असाच काही वाटता असावा. सरांनी ५० शी ओलांडली. आता ते फार कमी शिकवतात. आपला आयुष्य पूर्ण पणे जगलेला आणि जगणारा माणूस. ह्यांना भेटल्यावर एक वेगळीच energey मिळते. काही मानसं असतातच खूप प्रभावी. माझ्या आयुष्यात ह्या व्यक्तीला अनन्या साधारण महत्व आहे.