जरा आयुष्य जागून पाहू .......
फावला वेळ नुसता काय कराव काळात नाही
वेळ जातोय तरी कामाकडे मन वळत नाही
कितीहि प्रयत्न केला तरी गोल फार लांबच राहत
नुसताच ठरवून सर काही होत तिथेच पडू पाहत
कंपनी माझी लय भारी
हुशार लोकन्ची गर्दी सारी
हाईक नसून पण काम फार
माझ्या मनाचा झाला विचार
स्वीच चा विचार करताच रीसेसन आठवल
जोब बदलण्याचा खूळ तिकडेच माघारी पाठवल..
प्रोफ़ेसनाल बनता बनता पेर्सनल लाइफ गमावली
मेकानिकॅल इंन्जीनियर ने आयटी ची समाप्ती कमावली
स्वप्न होती खूप मोठी पण यात सारी वाहून गेली ...
पैशानाच्या गरजे पुडे सारेच राहून गेले .....
अंग जरी शाबूत असला डोक आमचा थकून जात
स्टेटस उपदेत च्या काल मध्ये शांत सणाची वाट पाहत
एक मीटिंग झाली कि दुसरीची करावी लागते तयारी ..
अजेंडा आणि प्रेसेनटेशन च्या गोंधळात
मन थोडीशी विश्रांती मागत...
बॉस नावाचा बटण सांभाळताना आयुष्याची नाडी तुटून जाते ..
बँक बलेनस च्या नावाखाली आयुष्याची गाडी सुटून जाते ..
आयुष्याच्या प्रगती बरोबर भावना पण खूप महत्वाची असते
आपल्या प्रेमळ माणसां पेक्षा अचैवेमेंट महत्वाची नसते ...
खूप झाल काम आता ... जरा आयुष्य जागून पाहू ..
5.30 ची जरी सुटली कमीत कमी 6.00 च्या बस ने तरी घरी जावू....
कवी
समाधान घोलप .......
No comments:
Post a Comment